Bu sene Mayıs'ın 13'ünde Kanadalı yazar Alice Munro ölmüş, bilmiyordum, az önce hakkındaki ansiklopedik bilgileri okurken öğrendim.
Alice Munro'yu 2013'te Nobel aldığı zaman okumuş ve öykülerini çok sevmiştim, yıllar içinde kitaplarını sırayla okudum. Şimdi baktım kitaplığımda beş kitabı var, belki gezmeye gitmiş, dönmeyi unutmuş bir tane daha olabilir.
İki gün önce Alice Munro'nun dört kızından birisinin Toronto Star gazetesinde yayınlanan bir yazısı/mektubu hakkındaki haberi okuyunca, sarsıldım, kızdım, üzüldüm. Haberle ilgili ayrıntılı bir yazı burada.
Yazıyı okumaya üşenenler için yukarıdaki yazıdan kısaca aktarayım, "Andrea Skinner, annesinin kocası Gerald Fremlin tarafından çocukken cinsel istismara maruz bırakıldığını ve annesinin bu durumu bilerek sessiz kaldığını açıkladı."
Yazar ve eserleri aynı şey değildir denilebileceğini bilsem de, Andrea'nın ancak annesinin ölümü sonrası açıklayabildiklerinin ağırlığını düşününce tarafsız bakış açısından ve sevdiğim yazardan uzaklaşıyorum.
Gelelim bugünkü havanın acayipliğine...
Güne bulutla başladık, arada yalandan yağmurumsu bir şeyler yağdı, fakat havadaki nem o kadar yoğundu ki resmen yağmasa da dışarıda yürüdüğünüzde yağmurda ıslanmış kadar oluyordunuz.
Öğleden sonra, yakınlarda uzaklarda bir yerlerde gök gürledi, şimşekler çaktı filan, bizim buralar yine yağmurdan nasibini alamadı.
Şu sıra artık bulutlar dağıldı ve güneş ortaya çıktı.
Bir cümle kapısının önündeki yer döşemesi, Prag'dan,
Hayır ölmüş birinin arkasından, kendini savunamayacak şekilde yapılması da bana ters geldi bilmiyorum kalbim çok mu katılaşmış bu konuda.. Biras şüpheyle yaklaşıyorum ben bu basına açık çocukluk tacisi beyanlarına be Ekmekçim....
YanıtlaSilYazıda okuduğum kadarıyla, herkes (anne, üvey baba) hayattayken hatta olayın hemen ertesinde, Andrea olayı aile bireylerine anlatmış, yardım istemiş, nihayetinde 25 yaşındayken annesine mektup yazmış, olayı anlatmış.
SilKısacası annenin ölümünden sonra kamuya açık mektubu yazmadan çok önce olması gereken bildirimler yapılmış ve fakat yazarımız (annesi) bu itirafı kızının kendisine ihaneti olarak değerlendirmiş.
Devamını yazıdan aktarayım:
"Bunun onunla üvey babası arasında olduğunu, kendisiyle bir ilgisi olmadığını belirterek Fremlin’i terk etmeyi reddetti. Bu olaylar sonrasında Andrea’nın annesiyle olan ilişkisi büyük ölçüde zarar gördü. Munro durumu öğrendikten sonra kısa bir süre ayrı yaşamalarına rağmen nihayetinde Fremlin ile birlikteliğine devam etti."
Benim için bu nokta oldukça ilginç, dahası anne refleksiyle kabul edilemez bulduğum bir dönemeç.
Böyle aile içi cinsel istismar konularına hassas ve dengeli yaklaşmak gerektiğini biliyorum C.ciğim. Yine de ateş olmayan yerden duman çıkmaz demeden geçemeyeceğim.
Öyle bir çıkıyor ki :( Maalesef üniversitede psikiyatri stajında o dumanları çok gördüm ben belki ondan biraz temkinliyim.. Bilemiyorum Allah korusun uzaklaştıraın çocuklardan sapıkları ama bazen de çocuğun dediğiyle itibar yıkılıyor ve bir daha doğru ortaya çıksa bile itibar geri gelmiyor. Yazıyı okumuştum evet katı bir tutum ama sanki inanmamış çocuğuna gibi gelmişti, ne bileyim annelik ne yaparsa yapsın çocuğun yanında olmak diye düşünüyorum ben de.. Ama her çocuk da masum olmayabiliyor bazen :( Paikiyatrik vakalar var çok küçük yaşta böyle işaretler verebilen… Aman neyseuzatmayayım beni rahatsız eden ölünün arkasından yapılması oldu ne bileyim magazinel gibi geldi
SilBenim çocuk ve kadın hakları konusunda çalışan bir arkadaşım var, psikiyatrik olanlar bir tarafa, genellikle çocuk bir konuda kendini ifade edecek cesareti bulabildiyse, ona inanmak, en azından araştırmak gerektiğini söyler.
SilDerin ve karışık konular, değil mi?...
bu kapı önü döşemesi beni benden aldı. ne zarif, ne güzel...bugün de burada hava bir açıp bir kapıyor ama sıcaklık daim!
YanıtlaSilÇok güzel değil mi? Gelinciğim göstermişti, ben de sevdim. :)
SilHava konusunu hiç açmayayım diyorum ama açmadan olmuyor. :(