Mahalledeki marketlerden birinde bir kedi yaşıyor. Daha doğrusu emin değilim ama yaşıyor olmalı. Haftada en az bir iki gittiğim bir market burası ve her seferinde o kediyi görüyorum; bazen bir köşede sakince oturuyor, bazen hiç sırnaşmadan geziniyor, hani mekanın sahibiymiş de her şey yolunda mıymış kontrolü yapar gibi. Ne personel, ne gelen giden bu kedi neden burada demiyor, onun varlığı normal çünkü.
Kedinin bir diğer matrak özelliği kuyruğunda çepeçevre yapışıp kalmış yaklaşık iki santim kalınlığında bir seloteyp bant. Bir gün denk düşürsem fotoğrafını çekeceğim, merak ediyorum o bant oraya nasıl yapıştı?
Az önce gayet tehlikeli bir şey yaptım ve yaklaşık bir aydır dolaptaki rafta öylece duran süt reçeli kavanozunun kapağını açtım. Sonra bir tatlı kaşığı kadar aldım, tadına baktım, hımm güzelmiş dedim, buzdolabına kaldırdım.
Umarım bundan böyle her gün sadece bir tatlı kaşığı tadarım, aksi halde o küçük kavanozun ne kadar kısa sürede bitebileceğini tahmin bile edemezsiniz.
Yıllar önce bir sefer üç kilo sütü kaynatarak, karıştırarak süt reçeli yapmıştım. O kadar lezzetli oldu ki, raf ömrü bir hafta bile sürmedi. O gün bu gün, kırk yılda bir alınan süt reçelinin başına hep aynı süratli son geldi. Bakıciiz artık...
Arka sokaktaki ıhlamur ağacı da çiçek açmış,
Tatmam artık yaz geldi, kesin bilgi...
Süt reçelini biz de bir defa yapmıştık A.ciğimle ama çok ömür törpüsü bir süreçti, bir defa yapmak yetti :) fakat hazır önüme konana dayanamam yerim :) afiyet şeker olsun :)
YanıtlaSilÇok meraklı olmak lazım, evde süt kaynatıp arada sırada yapmak için. O kadar uzun sürmeyenini biraz hileyle yapıyorlarmış, ama istemem öylesini.
SilArada bir alıp tatmak yeterli, gerçekten. :)
Muhallebi gibi bişey mi??
YanıtlaSilTürkiye'de herşeyin reçeli yapılıyor :))) Ege'nin de enginar reçeli ünlü değil mi....
Muhallebi gibi değil C.ciğim, dulçe de leçe /süt karameli diyormuş İtalyanlar. Aslında bir tür tatlı kreması denebilir.
SilSütün uzun süre kaynaması sonucunda sütteki kazeinin şekerleşmesiyle elde ediliyor. Oldukça zahmetli bir yapılışı var ve çok lezzetli. :))
süt reçelini ben de yapmıştım bir kere, mmmh en sevdiğim lezzetlerden olur kendileri, ben de Şule'cik gibi bir kere yapınca bir daha girişmedim. İki buçuk saate yakın karıştırmıştım diye hatırlıyorum. yanlışım da olabilir ama hissedilen süre oydu. fakat asıl buraya o kuyruğu selobantlı kedi için gelmiştim. Harika bir çizgi film karakteri olur ondan. bayıldım. biraz da bıçkın olsun. oh.
YanıtlaSilHepimiz birer kere denemiş ve zahmetine değmez demişiz, anlaşılan. :))
SilEvet evet, gerçekten çok uzun süre başında durup, karıştırarak yapmak gerekiyor.
O kediyi tekrar gördüğümde elimdekini bırakıp, bir pozunu yakalamaya çalışacağım. Çok tatlı gerçekten. Belki bıçkınlıkları da vardır. :))